Pliki projektowe są już idealnie zarządzane za pomocą systemu PDM. Co teraz?

 

Wprowadzenie

Jeśli pliki CAD są zarządzane za pomocą systemu PDM (Product Data Management – zarządzanie danymi produktów), oznacza to, że podjęto już pierwszy newralgiczny krok opracowywania strategii PDM.

Pozornie wymykające się spod wszelakiej kontroli pliki projektowe tworzone przez zespół inżynierów są teraz w ryzach. Dzięki zastosowaniu systemu PDM inżynierowie najprawdopodobniej tracą mniej czasu, koszty produktów są zredukowane, jakość projektów lepsza, a cykle opracowywania skrócone ze względu na usprawnienia pracy zespołowej.

Jakie kolejne kroki można podjąć? Co jeszcze można uzyskać, wykorzystując te znakomicie zarządzane dane?

Okazuje się, że całkiem sporo. System PDM może realizować znacznie więcej zadań niż samo zarządzanie plikami CAD. Warto rozważyć następujące wyzwania dotyczące procesów, z którymi wiele firm projektowych ma do czynienia na co dzień:

Pracownicy działów nie inżynieryjnych muszą otrzymywać wydruki rysunków technicznych, aby mogli dokonywać przeglądu i zatwierdzać projekty.

Uzyskanie wszystkich zatwierdzeń niezbędnych do realizacji zlecenia zmiany inżynieryjnej wymaga zdecydowanie zbyt wiele czasu i wysiłku.

Inne działy, na przykład dział produkcyjny, korzystają z niepoprawnych wersji projektów.

Zarządzanie zestawieniami materiałowymi przy użyciu arkusza kalkulacyjnego wymaga wielu godzin pracy.

Konieczna jest ręczna wymiana informacji o produktach między oddzielnymi systemami używanymi przez dział inżynieryjny, dział zakupów, dział sprzedaży i dział produkcji.

Niekontrolowane procesy tworzenia wersji i wprowadzania zmian

 

Śledzenie zleceń zmian inżynieryjnych i procesów tworzenia nowych wersji to jeden z obszarów problemowych, o którym wspominają inżynierowie zajmujący się opracowywaniem produktów.

Określanie pozycji projektu w cyklu życia, a także uzyskiwanie opinii od innych osób i gromadzenie wiedzy na temat statusu projektów to obszary procesu opracowywania, w których często występuje spadek efektywności.

Funkcje kontroli wersji pozwalają śledzić codzienne, przyrostowe zmiany produktu, ale nie umożliwiają informowania innych osób o aktualnym stanie projektu w odniesieniu do jego cyklu życia. Wiedza o tym, czy dana wersja jest nadal opracowywana, w przeglądzie, podczas zmian, czy została przekazana do działu produkcji jest konieczna, aby prace były prowadzone na podstawie odpowiednich danych. Proces upewniania się, że strony zainteresowane mają dostęp tylko do odpowiednich danych w odpowiednim czasie musi być realizowany z zachowaniem staranności, niejednokrotnie ręcznie.

Nawet w środowiskach, w których cały proces projektowania jest realizowany cyfrowo, procesy przeglądu i zatwierdzania wersji produktów oraz zmian często pozostają oparte na dokumentacji papierowej. Inżynierowie utrzymują kartonowe teczki zawierające listy kontrolne i rysunki przez wiele dni, często nawet tygodni, aby uzyskać odpowiednie przeglądy i zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu zmian i wersji wszystkie te teczki najczęściej kończą swój żywot w szafkach na akta, co znacznie utrudnia dostęp do tej ciężko zdobytej i bardzo wartościowej wiedzy.

Śledzenie i kontrola również mogą stanowić wyzwanie. Jeśli cały proces ma miejsce poza systemami komputerowymi, nie ma możliwości łatwego zapoznania się ze statusem projektu. Nie wiadomo, kto może być odpowiedzialny za wstrzymywanie procesu. Nie ma informacji na temat potencjalnych poważnych problemów w projekcie, które mogą powodować opóźnienia, ani na temat tego, kiedy można spodziewać się zamknięcia projektu. To wszystko prowadzi do podejmowania decyzji bez odpowiednich informacji, ponieważ dane nie są dostępne na żądanie.

43 procent osób zaangażowanych w projektowanie produktów uznaje zarządzanie zmianami za podstawowy problem podczas projektowania.*

Podobne wpisy